'Weten wat mogelijk is, dat geeft rust'

Helma had een afspraak met het Kennisloket thuis in blijvende zorg om zich te laten informeren over mogelijke toekomstige zorg voor haar ouders. ‘Je weet van tevoren niet wat er gebeurt, het gaat zoals het gaat, maar als er zorg nodig is, weten we nu waar we moeten zijn.’

Wie opeens blijvende intensieve zorg nodig heeft, voor een ouder, voor een naaste of voor zichzelf, wordt vaak overvallen door allerlei vragen. Hoe pak ik het aan, wat is er mogelijk, wat wordt er wel en niet vergoed? Helma en haar zussen wilden zich alvast voorbereiden vanwege de situatie van hun ouders die gelukkig niet direct langdurige zorg nodig hebben, maar mogelijk op termijn wel. ‘Mijn vader en moeder willen thuis blijven wonen tot het laatste moment daar is, maar wanneer komen we in aanmerking voor zorg? Hoe erg moet het zijn om er gebruik van te kunnen maken? Wat moet je zelf betalen? We hadden allerlei vragen,’ vertelt Helma. ‘Daarom zijn we vast op zoek gegaan naar informatie.’ 

‘Het zijn geen dingen die je met één telefoongesprek oplost, dus het is fijn er rustig om er met iemand over te kunnen praten’

Via google kwamen ze al snel uit bij Kennisloket ‘thuis in blijvende zorg’, om te helpen bij keuzes op het gebied van blijvende zorg, dus zorg vanuit de gemeente (Wmo), de zorgverzekering en vanuit het zorgkantoor (Wet langdurige zorg, Wlz). ‘Het is prettig dat er zo’n laagdrempelige informatiebron als het Kennisloket thuis in blijvende zorg is. In het begin weet je werkelijk niet waar je moet beginnen’, vertelt Helma. Samen met een zus maakte zij er een afspraak. Vanwege het coronavirus kon die niet op het zorgkantoor plaatsvinden, maar wel online via de computer. ‘Het zijn geen dingen die je met één kort telefoongesprek even opgelost hebt, dus het is fijn om er rustig met iemand over te kunnen praten’, vertelt Helma. Ze had zich voorbereid en wat vragen opgeschreven, bijvoorbeeld over persoonsalarmering in de thuissituatie en dergelijke. 

‘Als er nu iets met mijn ouders gebeurt, weet ik hoe we het kunnen aanpakken’

Het gesprek met het Kennisloket thuis in blijvende zorg was puur informatief. ‘Vanwege privacywetgeving kun je niet zomaar alles over de zorg van ouders bespreken, dan moet je eerst gemachtigd zijn’, licht Helma toe. ‘Maar nu hoefden we niet eerst allerlei gegevens over mijn ouders op te geven over hun gezondheid en bijvoorbeeld hun spaargeld of vermogen. We hebben algemene uitleg gekregen over de Wet langdurige zorg en het pgb-verhaal, we weten nu waar bepaalde vragen kunnen neerleggen. We zijn echt goed geholpen. Als er nu iets met mijn ouders gebeurt, weet ik hoe we het kunnen aanpakken.’

‘Je kunt wel denken ‘dat overkomt ons niet’ of ‘dat zien we dan wel’, maar als je opeens in de situatie zit dat er zorg nodig is, dan is er paniek en nood en gaan dingen niet snel genoeg’, zegt Helma. Ze kan iedereen aanraden zich tijdig te laten informeren. ‘Stel dat er nood komt, dan weten we nu dat er mogelijkheden zijn.’ Haar moeder heeft in oktober 2018 een CVA gehad. ‘Daar is ze gelukkig goed uitgekomen. Ze is nog mobiel, maar heeft vaak de hulp van mijn vader nodig. Wij springen bij, anders wordt het te zwaar voor hem, hij is ook geen vijfendertig meer’ vertelt Helma. Gelukkig kunnen Helma’s ouders zich samen goed zelfstandig redden. ‘Mijn moeder wil graag zelf nog dingen blijven doen. Het moet alleen wel verantwoord zijn. Onze ouders en wij zijn niet snel geneigd hulp te vragen, we proberen altijd in oplossingen te denken, maar toch moeten we realistisch zijn. We zijn geen echte hulpverleners. We willen helpen, maar misschien is dat op een gegeven moment niet meer genoeg. Dan moet er meer zorg komen.’ 

Het gesprek met het Kennisloket thuis in blijvende zorg leverde duidelijkheid op én rust. ‘Mijn ouders willen gewoon thuisblijven, klaar. Door het gesprek weten we dat die wens in te vullen is. Dat komt goed. Het is een geruststelling voor ons én het is fijn om tegen onze ouders te kunnen zeggen: we zijn geïnformeerd. Zo kunnen we ook hen geruststellen. Kijk, zij hebben altijd voor ons gezorgd, maar nu zijn de rollen omgedraaid.’

‘Het is fijn voor ons én fijn dat we onze ouders kunnen geruststellen’